realidade

O que vagava
Apanhava
De vida,
Vive
Tranquilo,
Devagarinho
No colo de
Sua querida.

Os olhares
Em vão
Se vão
E então
Os olhares
Tristes
Como antes,
Postes fixos,
Virou
Lixo
Chocante.

Meus sonhos
Agora sonhados
Nos braços
De seus abraços
Dormem
Tranquilos
Vistos
Com olhos

De antes.

Não vaga mais,

Não perambula.

Não vaga.

Não há vaga.

Seu corpo,
Sua mente
De forma
Envolvente
Quente
Veio num
Olhar
Primeiramente
E
Me dominou.

A paixão
Por ti
Se apaixonou.

A pequena
Musa
De sonhos
Virou
A
Maior
Emoção
Em minha
Realidade.

lisboa
1998

Comentários

Mensagens populares